Dlaczego piszemy dzisiaj o tulsi? Jeśli śledzisz nasz blog regularnie, to z pewnością zauważyłeś, że oprócz postów poświęconych stricte konopiom i CBD, znajdziesz również wpisy o innych roślinach, np. czarnuszce czy kurkumie. Dzieje się tak dlatego, że chcemy przybliżyć Ci składniki, z którymi pracujemy i które możesz znaleźć w naszych produktach. Dziś na warsztat weźmiemy jedno z ziół, które jest uważane za jedną z najważniejszych roślin w symbolice hinduskiej i od tysięcy lat jest wykorzystywane w Ajurwedzie.
Roślina o wielu nazwach
Roślina o której mowa jest znana pod wieloma nazwami: bazylia azjatycka (łac. Ocimum tenuiflorum), święta bazylia (łac. Ocimum sanctum, ang. Holy Basil) czy tulsi (tulasi). Należy do rodziny jasnotowatych (łac. Lamiaceae), do której należy wiele aromatycznych roślin, w tym wiele ziół stosowanych w kuchni, jak na przykład bazylia ogrodowa, rozmaryn, szałwia, oregano, tymianek, lawenda, itp.
Ocimum sanctum to silnie rozgałęziona bylina o wysokości 30-60 cm, o prostych, zwykle nieco ząbkowanych liściach. Najlepiej rośnie na dobrze przepuszczalnej glebie z odpowiednią ilością wody. Zbyt dużo wody może spowodować żółknięcie liści. Wymaga również dostatecznego słońca i cienia oraz nie wytrzymuje niskich temperatur.
Święta bazylia występuje w dwóch odmianach: Rama Tulsi (zielone liście, lekko słodki smak) oraz Krishna Tulsi (fioletowe liście, lekko ostry smak) i jest uprawiana w celach religijnych (hinduskie tradycje religijne łączą tę roślinę z boginią Tulasi Lewi, która była towarzyszką Wisznu) i leczniczych oraz ze względu na walory smakowe.
Tulsi w medycynie
Święta bazylia jest dobrym źródłem potasu, wapnia, magnezu, fosforu i witaminy C. Zawiera również żelazo, sód, cynk oraz szeroką gamę witamin z grupy B (tiaminę, ryboflawinę, niacynę, witaminę B6 i kwas foliowy), oraz witaminy A i K. W Tulsi znajdziemy również kwas rozmarynowy, będący silnym przeciwutleniaczem, oraz terpeny takie jak: linalol, estragol, eugenol, tymol i kamfora.
W medycynie ajurwedyjskiej tulsi jest głównym ziołem uważanym za rodzaj “eliksiru życia”, który sprzyja długowieczności. Jest przyjmowana w postaci herbaty ziołowej, suszu lub świeżych liści. Tulsi jest od lat stosowana w ajurwedzie w leczeniu przeziębienia, bólu głowy czy chorób skórnych. Ziele to można również stosować na kaszel, astmę czy dolegliwości od strony układu pokarmowego, takie jak wymioty, biegunka czy niestrawność. Święta bazylia często jest stosowana jako domowy sposób na gorączkę, a napar z liści tulsi w przypadku zapalenia jamy ustnej, bólu zęba czy zapaleniu spojówek.
Medycyna ajurwedyjska jak również ta konwencjonalna zauważa lecznicze właściwości tulsi które zostały opisane w licznych badaniach, a oto krótkie podsumowanie:
- działa przeciwbakteryjnie i przeciwwirusowo
- wykazuje działanie przeciwzapalne
- chroni serce i obniża ciśnienie krwi
- obniża poziom glukozy we krwi
- działa przeciwutleniająco i neuroprotekcyjnie
- poprawia pamięć i koncentrację
Kulinarne zastosowanie tulsi
Herbata z suszonymi liśćmi bazylii azjatyckiej jest chyba najbardziej popularnym sposobem stosowania tej rośliny. Wiele osób dodaje świeże liście do wody czy do koktajli i smoothies. Liście tulsi można również stosować tak samo jak inne zioła – jest to w końcu bardzo aromatyczna przyprawa o ciekawym smaku. Może być stosowane jako dodatek do zup, sałatek, dressingów czy marynat do mięs. Można nią zastąpić zwykłą bazylię, jeśli chcemy zrobić domowe pesto.
Krótkie podsumowanie
W ciągu ostatniej dekady opublikowano ponad sto publikacji na temat tulsi i jej właściwości terapeutycznych. Regularne stosowanie tulsi może pomóc radzić sobie ze stresem w życiu codziennym. Badania wskazują również, że stosowanie tulsi ma pozytywny wpływ na poprawę odporności i wspomaga przywrócenie homeostazy w organizmie. Jest często uznawana skuteczny adaptogen, którego efekty są szybko zauważalne.